P.Gangaamaa - Ein weißes geschnürtes All - Оосортой цагаан огторгуй

Gangaamaa Purevdorj

Ein weißes geschnürtes All
„Die Butter für die Türoberkante einer Jurte“
zum Buch „Ein weißes geschnürtes All“

Wenn die Mongolen eine neue Jurte aufstellen, heben sie den Jurtendachkranz in die Höhe zum Himmel und schmieren für den Brauch des ewigen Aufwärtsgehens die Oberkante der Jurtentür mit Butter ein. Nach dieser Tradition möchte ich dem Geleitwort dieses Buches den Namen „die Butter für die Türoberkante einer Jurte“ geben.

Bisher gibt es nur einen mongolischen Schriftsteller, der in deutscher Sprache schreibt. Es wäre zu stolz zu sagen, jetzt sind es „zwei“. Ich fühle mich sehr geehrt und schreibe deshalb mit großer Freude dieses Geleitwort.
Es ist zu hoffen, dass der geneigte Leser sich durch die literarischen Erzählungen Gangaamaas, die Bräuche und die Herzlichkeit der Mongolen vorstellen kann, dass man das klare Wasser, die reine Luft, den Duft der Blumen und den hellen blauen Himmel spürt!...
Ein mongolischer Mensch verwendet seine Muttersprache wie seinen Deel, den er stets trägt, er benötigt sie, wie seine Volkslieder. Eine Literatur in einer Fremdsprache zu schreiben, ist nicht mit dem vorher Genannten zu vergleichen, sondern es ist eine weitaus schwerere Aufgabe, die einen Anspruch auf hohe geistige Bildung hat.

Ich hoffe sehr, dass dieses in Ihrer deutschen Muttersprache bzw. in der deutschen Sprache verfasste Werk Ihren Geschmack trifft und Ihnen ein Gefühl von (alten) mongolischen Gebräuchen und Lebensweisen vermittelt.
Wir leben in einer Welt wie in einer „runden Jurte“, Gott schenkt jedem den gleichen Verstand, deshalb spürt man die Gefühle der anderen wie seine eigenen.

Dieses Buch ist ein langsam gewachsenes „Obst“ an einem langen und in Gedanken versunkenen Baum mit hellem Gespür und Riesenfransen.

Sie, sehr verehrter, weiser, deutscher Leser, bitte kosten Sie von diesem „Obst aus geistreichem Verstande“!

Bavuugiin Lkhagvasuren
Geschäftsführer der Regierungsabteilung für Kultur und Kunst,

Staatspreisträger, Volksdichter, ‚Verdienter‘ Kulturschaffender der Mongolei und Schriftsteller.

----------

Оосортой цагаан огторгуй
“Оосортой цагаан огторгуй” номын тотгонд түрхэх тос

Монголчууд шинэ өргөө гэрийнхээ тооныг тэнгэрт өргөж, үүдээ нээхдээ тотгонд нь тос түрхэж ашид мандахын ерөөл шившдэг заншилтай.
Энэ ёсыг болгоож энэ номын оршилын нэрийг би бээр “тотгонд түрхэх тос” хэмээн нэрийдсэн билээ...
Герман хэл дээр зохиолоо бичдэг зохиолч монголчуудын дунд ганцхан байдаг байсан бол одоо “хоёр” байна гэж омог бардам хэлэхээр болж байгаад энэ өмнөх үгийг бичиж суухдаа баярлаж байна.
Гангаамаагийн энэ тууж, өгүүллэгийн номноос монгол зан заншил, монгол хүний нинжин сэтгэл, тунгалаг ус агаар, цэцгийн үнэр,анхилж, цэлмэг хөх тэнгэр нь харагдах болтугай! гэж залбирахаас...
Монгол хүн өөрийн төрөлх хэлээ, байнгын өмсдөг дээл, уртын дуу шигээ эдэлдэг, харь хэлээр зохиол туурвина гэдэг түүнтэй жишиж болмооргүй хүнд эрэл, эгээрэл гэж хэлж болох байх!
Төрлөх герман хэлээр чинь туурвисан энэ бүтээл, сэтгэл, сэтгэлгээний чинь таалалд нийцэж, нүд, чих, тархинд чинь эртний түүхтэй монгол ахуй, монгол сэтгэлийг шивнэгдээ!
Бид дэлхий хэмээх нэгэн “бөөрөнхий гэрт” амьдардаг болохоор, хүний ухааныг бурхан хүн бүхэнд адилхан заяасан болохоор, хүний сэтгэлээс гарсан бүхэн хүнд адилхан мэдрэгддэг жамтай.

Энэ ном урт бодол бодрол, гэгээн сэрэл мэдрэмж сэтгэлгээний саглагар модонд ургасан “жимс” юм шүү.

Эрхэм мэргэн германи уншигч та бодол ухааны энэ жимсийг амс!

МУЗГ-ын хэрэгжүүлэгч Агентлаг Соёл урлагийн хорооны дарга,
МУ-ын төрийн шагналт Ардын уран зохиолч,
Соёлын гавъяат зүтгэлтэн зохиолч Бавуугийн Лхагвасүрэн.

Mongolische Kunst